Sevgili Atam!
Seni
hep sevdim. Seni andığımız günlerde gözyaşı döken, Köy Entitüsü'nden
mezun harika bir ilkokul öğretmeninin değerli ellerinde şekillendim.
Büyük bir önder olduğunu hep kabul ettim. Sana, silah arkadaşlarına ve
halkıma hep minnet duydum ve duymaya devam edeceğim. Fakat bir konuda sana hiç inanmadım: "Gençliğe Hitabe" de yazdıklarının bir gün satır
satır gerçekleşeceğine hiç inanmadım ve abarttığını düşündüm. Şimdi tek
tesellim son paragrafta yazdıkların... Nur içinde yat. Seni çok
seviyorum.
Barış ve hoşgörü içinde keyfim(iz)ce yaşayacağım(ız) günler diliyorum. Tekrar görüşmek üzere..
